Στα πλάισια του e-twinning προγράμματός μας CHILD DROP, κάθε χώρα θα πρέπει να παρουσιάσει στις άλλες έθιμα και παραδόσεις σχετικές με το νερό. Μέσα από τις πολιτισμικές αυτές ανταλλαγές γινόμαστε "πλουσιότεροι" σε γνώσεις και πιο ανοιχτοί στη διαφορετικότητα. Τιμούμε την πολιτιστική κληρονομιά μας και μαθαίνουμε να σεβόμαστε το πολιτισμό και τις παραδόσεις τις δικές μας και των άλλων.
Έτσι, εμείς επιλέξαμε να μοιραστούμε με τους εταίρους μας από τις άλλες χώρες το έθιμο της "Περπερούνας" ή "Πιρπιρούνας". Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τελούνταν σε περιόδους έντονης ανομβρίας, σαν μία παράκληση στον Θεό να στείλει την πολυπόθητη σε όλους και κυρίως στους γεωργούς, βροχή.
Σύμφωνα με το έθιμο, ένα ορφανό και φτωχο κοριτσάκι ντυνόταν με αγριόχορτα, τα οποία στερεόνονταν στο κορμάκι του με φλούδες από μουριά. Το κοριτσάκι αυτό παρίστανε την λεγόμενη πιρπιρούνα. Η πιρπιρούνα συνοδευόμενη από τα υπόλοιπα μικρά κορίτσια του χωριού γυρνούσαν από πόρτα σε πόρτα τραγουδώντας ένα τραγούδι που λεγόταν επίσης "πιρπιρούνα" (το τραγούδι υπάρχει σε διάφορες παραλλαγές ανάλογα με τον τόπο). Κάθε φορά που τα κορίτσια έφταναν σε κάποιο σπίτι, βουτούσαν τα βούζια (αγριόχορτα) στο μαστραπά (δοχείο γεμάτο νερό) που κρατούσαν και μ΄ αυτό κατέβρεχαν τη νοικοκυρά. Το ίδιο έκανε και η νοικοκυρά βρέχοντας τα χόρτα.
Κάθε φορά που η παρέα των κοριτσιών περνούσε απο κάποιο σπίτι, η νοικοκυρά κερνούσε σε αυτήν φαγώσιμα. Αφού τελείωνε η "περιφορά" της πιρπιρούνας στο χωριό, οι γυναίκες μαζεύονταν σ’ ένα σπίτι και έφτιαχναν πίτες για το γλέντι που θα ακολοθούσε το βράδυ.
ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ: Το ντυμένο με φύλλα κορίτσι, συμβόλιζε τη διψασμένη βλάστιση που αναζητούσε απεγνωσμένα το νερό για να καρποφορίσει. Επίσης, επιλεγόταν ένα ορφανό παιδί, γιατί πίστευαν ότι έτσι θα δημιουργηθεί μεγαλύτερο αίσθημα λύπης στο θεό.
Εμείς επιλέξαμε να μάθουμε μια εύκολη παραλλαγή από τη Δόμνα Σαμίου.
Το τραγούδι :
Έτσι, εμείς επιλέξαμε να μοιραστούμε με τους εταίρους μας από τις άλλες χώρες το έθιμο της "Περπερούνας" ή "Πιρπιρούνας". Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τελούνταν σε περιόδους έντονης ανομβρίας, σαν μία παράκληση στον Θεό να στείλει την πολυπόθητη σε όλους και κυρίως στους γεωργούς, βροχή.
Σύμφωνα με το έθιμο, ένα ορφανό και φτωχο κοριτσάκι ντυνόταν με αγριόχορτα, τα οποία στερεόνονταν στο κορμάκι του με φλούδες από μουριά. Το κοριτσάκι αυτό παρίστανε την λεγόμενη πιρπιρούνα. Η πιρπιρούνα συνοδευόμενη από τα υπόλοιπα μικρά κορίτσια του χωριού γυρνούσαν από πόρτα σε πόρτα τραγουδώντας ένα τραγούδι που λεγόταν επίσης "πιρπιρούνα" (το τραγούδι υπάρχει σε διάφορες παραλλαγές ανάλογα με τον τόπο). Κάθε φορά που τα κορίτσια έφταναν σε κάποιο σπίτι, βουτούσαν τα βούζια (αγριόχορτα) στο μαστραπά (δοχείο γεμάτο νερό) που κρατούσαν και μ΄ αυτό κατέβρεχαν τη νοικοκυρά. Το ίδιο έκανε και η νοικοκυρά βρέχοντας τα χόρτα.
Κάθε φορά που η παρέα των κοριτσιών περνούσε απο κάποιο σπίτι, η νοικοκυρά κερνούσε σε αυτήν φαγώσιμα. Αφού τελείωνε η "περιφορά" της πιρπιρούνας στο χωριό, οι γυναίκες μαζεύονταν σ’ ένα σπίτι και έφτιαχναν πίτες για το γλέντι που θα ακολοθούσε το βράδυ.
ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ: Το ντυμένο με φύλλα κορίτσι, συμβόλιζε τη διψασμένη βλάστιση που αναζητούσε απεγνωσμένα το νερό για να καρποφορίσει. Επίσης, επιλεγόταν ένα ορφανό παιδί, γιατί πίστευαν ότι έτσι θα δημιουργηθεί μεγαλύτερο αίσθημα λύπης στο θεό.
Εμείς επιλέξαμε να μάθουμε μια εύκολη παραλλαγή από τη Δόμνα Σαμίου.
Το τραγούδι :
Περπερούνα περπατεί
και το Θιό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή,
μια βροχή, μια σιγανή
για να γέν’ τα στάρια μας
κι τα καλαμπόκια μας.
Μπάρις, μπάρις τα νιρά,
μπάρις, μπάρις τα κρασιά.
και το Θιό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή,
μια βροχή, μια σιγανή
για να γέν’ τα στάρια μας
κι τα καλαμπόκια μας.
Μπάρις, μπάρις τα νιρά,
μπάρις, μπάρις τα κρασιά.
Μάθαμε το τραγούδι και αφού ετοιμάσαμε φύλλα από χαρτί αλλά και άλλα που μαζέψαμε από τις αυλές μας, φτιάξαμε το στεφάνι της περπερούνας και ετοιμαστήκαμε για την αναβίωση του εθίμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου